Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019

Η ΠΑΤΡΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ


Ήταν 30 Αυγούστου ημέρα Παρασκευή. Χρήζει αυτή η ημερομηνία ιδιαίτερης μνείας καθότι, ώρα καλή εκ των προτέρων συμφωνημένη, επρόκειτο να εμφανιστεί στη πόλη μας ο βιρτουόζος πιανίστας  Ραμών, νεότατος γόνος της γνωστής οικογένειας μουσικών, εξ Αιγύπτου Κουβανικής καταγωγής και ωραίος σαν Έλληνας. Επρόκειτο για ίνδαλμα, ο Ραμών των παιδικών ονείρων και ονειρώξεών μας, το καμάρι τού μπαμπά του, το παιδάκι που ανδρώθηκε και απέκτησε δάχτυλα νευρώδη και μακριά σαν υπερμεγέθη λουκάνικα επιτυγχάνοντα ασύλληπτη ταχύτητα στο όργανο, και ένα μουσικό αυτί να… από εδώ ως την πατρογονική του εστία κι΄ ακόμα παραπέρα. Σημαίνον γεγονός το αναμενόμενο, μονοπώλησε τα νέα, και δη χαρμόσυνα (κάποιος ονόματι Ραμών –κατά δήλωσή του- που εμφανίστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απαρηγόρητος μάντης κακών, εκλήφθηκε ως καπρίτσιο κακεντρεχούς άνευ σημασίας), επισκιάζοντας κάθε τι παλαιό, ανούσιο ή τετριμμένο. Από το πρωί της προηγούμενης πλήθος αδημονούντων διψασμένων μουσικόφιλων είχε συσσωρευτεί διαγκωνιζόμενο στον περίβολο του “Ιδρύματος Καλών Τεχνών Κι΄ Ακόμα Καλύτερων”, ίδρυμα απαστράπτον, υψηλής αισθητικής και ακουστικής ευφροσύνης. Βρίσκονταν δε εντός του πλήθους αφανείς αριβίστες εμφανών διαθέσεων, αγέλες ενδόμυχων πόθων, συρμοί παντοειδούς ταυτότητας, ξεδιάντροποι κερδοσκόποι, ονειροπόλοι και νοσταλγοί τού παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, κάποιοι απλώς περαστικοί, ως και δεκάδες επαναστατημένων πυρήνων, νεαρών ατόμων ως επί το πλείστον, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων λογίζονταν αδημονούσα και βαθύς γνώστης της τζαζ. Κι΄ ας είναι αυτό το μουσικό ιδίωμα τζαζ όνομα και πράμα, ολίγον τι ακαταλαβίστικο (κατ εμέ τολμώ να πω εκνευριστικό), ήταν μέρα γιορτής και άσβεστη η φλόγα αυτών των ανθρώπων. Μα ξάφνου μετατράπηκε σε  βάρος ασήκωτο και οδυνηρό όταν λίγο πριν την κορύφωση τού γεγονότος έγινε γνωστό το οδυνηρό συμβάν: Ο Ηλία Αλεχάντρο Πόπε, πατέρας τού Ραμών, ασθενήσας αιφνιδίως βαριά απέθανε. Τού πατρός του αποθνήσκοντος ο απαρηγόρητος Ραμών αυτομάτως απέβαλλε άπαξ και διά παντός την μουσική κληρονομιά του γεννήτορα. Ένεκα τούτου –δυστυχώς- ο διάσημος πιανίστας δεν στάθηκε δυνατό να ικανοποιήσει τους πολυπληθείς θαυμαστές του.

                                                                                                       1/9